Czy jedzenie bywa Twoim sposobem na poprawę humoru? Czy ataki obżarstwa wywołują poczucie winy? Czy odczuwasz lęk przed przytyciem? Czy myślisz o sobie, że jesteś nieatrakcyjny/a? Takie myśli i zachowanie to sygnał, że potrzebna jest pomoc doświadczonego specjalisty, który zdiagnozuje, czy cierpisz na anoreksję, bulimię lub kompulsywne objadanie się – niebezpieczne choroby prowadzące do utraty zdrowia, a nawet życia. 

Przyczyną choroby mogą być ukryte problemy emocjonalne, presja otoczenia, zaburzenia w relacjach w rodzinie. Dlatego przyjdź, przyjrzyj się tej sytuacji, zrozum, co i dlaczego się dzieje z Tobą i w Twoim otoczeniu. Hipnoterapia pozwala nie tylko zwalczyć objawy, ale co ważniejsze usunąć przyczyny choroby.

Anoreksja i Bulimia

• Definicja, typy.
• Przyczyny zachorowań na anoreksję i bulimię.
• Anoreksja charakteryzuje się fałszywą oceną własnego ciała.
• Bulimia jako bezustanna walka ze swoim ciałem.

1. Kryteria diagnostyczne anorexia nervosa (wg DSM IV, 1994)

1. Odmowa utrzymania ciężaru ciała na lub powyższej granicy wagi minimalnej dla wieku i wzrostu (np. utrata wagi prowadząca do utrzymania ciężaru poniżej 85% wagi oczekiwanej lub brak należnego przyrostu wagi w okresie wzrastania prowadzący do utrzymania ciężaru ciała poniżej 85% wagi należnej).
2. Intensywny lęk przed przybraniem na wadze lub otyłością mimo utrzymującej się rzeczywistej niedowagi
3. Zaburzenia sposobu doświadczania własnej wagi i kształtu ciała; pacjentka nie jest w stanie wpływać na ciężar i kształt ciała na podstawie własnej oceny lub zaprzecza znaczeniu niskiej masy ciała
4. U kobiet po menarche amenorrhoea, nieobecność trzech kolejnych cykli menstruacyjnych.

Wyodrębnione typy:

Typ “ograniczający” (restricting type): w trakcie anorexia nervosa nie dochodzi do regularnych epizodów niekontrolowanego objadania się lub zachowań “wydalających” (np. indukowanych wymiotów lub nadużywania środków przeczyszczających lub diuretyków).

Typ “żarłoczno- wydalający” (binge eating/puring type); w trakcie epizodu anorexia nervosa dochodzi do regularnych epizodów niekontrolowanego objadania się lub zachowań “wydalających” (np. indukowanych wymiotów lub nadużywania środków przeczyszczających, diuretyków lub lewatyw).

2. Kryteria diagnostyczne w bulimia narvosa (wg DSM IV, 1994)

1. Powtarzające się epizody gwałtownego objadania się. Epizod objadania się charakteryzuje się: – jedzeniem w krótkim czasie (np. 2 godz.) ilości jedzenia, która dla większości osób jest zdecydowanie za duża, aby można było ją zjeść w tym samym czasie i w podobnych okolicznościach, – poczuciem braku kontroli nad jedzeniem w trakcie epizodu (np. poczucie, że nie można przestać jeść lub zapanować nad ilością i sposobem jedzenia).
2. Stosowanie nawracających zachowań kompensacyjnych służących zapobieganiu przyrostowi masy ciała, takich jak: – prowokowanie wymiotów; nadużywanie środków przeczyszczających, diuretyków, lewatyw i innych, – poszczenie, – intensywne ćwiczenia fizyczne.
3. Zarówno epizody objadania się jak i nieprawidłowe zachowania kompensacyjne występują przeciętnie co najmniej dwa razy na tydzień przez trzy miesiące.
4. Zaburzenia te nie występują w przebiegu anorexia nervosa.

Wyodrębnione typy:

Typ przeczyszczający (puring type) : w przebiegu epizodu bulimia nervosa dochodzi do regularnego prowokowania wymiotów lub używania środków przeczyszczających, odwadniających lub lewatyw.

Typ nie przeczyszczający (nonpuring type) : w przebiegu epizodu bulimia nervosa dochodzi do stosowania takich nieprawidłowych czynności kompensacyjnych jak poszczenie lub uprawianie intensywnych ćwiczeń fizycznych bez regularnego stosowania wymiotów lub nadużywania środków przeczyszczających, odwadniających lub lewatyw.

3. Definicja otyłości i mierniki otyłości.

1. Otyłość definiowana jest jako nadmiar tkanki tłuszczowej w organizmie. Jest złożonym stanem klinicznym uznawanym przez lekarzy od 1997 roku za chorobę przewlekłą.
2. Ilość tkanki tłuszczowej można określić dzięki Wskaźnikowi Masy Ciała (BMI- Body Mass Index) BMI oddaje relację pomiędzy masą ciała a wzrostem. BMI = masa ciała (kg) / wzrost (m)2.
3. Osoby z BMI powyżej 25 mają nadwagę, natomiast osoby z BMI powyżej 30 są oceniane jako osoby otyłe.

Leczenie anoreksji

Kiedy zaczyna się anoreksja?

Anoreksja – na skróty do śmierci – reportaż, Monika Galicka, Bravo Girl! (nr 2 / 2004) Zobacz >> Strona 1 Strona 2

Problem zaczyna się w domu – wywiad, Jagoda Bednarczyk, Życie Ciechanowa, (nr 16 / 2004) Zobacz >> Strona 1

Przyczyny zachorowań na anoreksję i bulimię.

Przyczyn zachorowań na anoreksję i bulimię jest wiele. W naszej kulturze lansowany jest specyficzny ideał kobiety. Nie jest to już korpulentna pani jak z barokowych obrazów Rubensa, ale kościsty, wychudzony szkielet. Obrazy takich wygłodzonych kobiet atakują nas z bardzo wielu stron. Widzimy je na bilbordach, w reklamach, na wybiegach największych kreatorów mody. Kobieta trochę bardziej zaokrąglona postrzegana jest jako nie dbająca o siebie i swój wygląd. Trudno jest odnaleźć się w społeczeństwie, które wręcz wymaga od kobiety bycia wychudzoną pięknością, komuś kto nie akceptuje własnego wyglądu i nie potrafi odeprzeć pokusy wiecznego odchudzania się, aby stać się tą doskonałą jednostką pięknego społeczeństwa. Często także zaburzenia odżywiania mają swoje źródło w problemach w życiu, w pracy, w szkole nad którymi nie potrafimy zapanować. Zaczynamy wtedy myśleć, że tak naprawdę bardzo mało zależy od nas samych. Takie autodestrukcyjne myślenie prowadzi do tego, że zaczynamy prowadzić walkę ze swoim ciałem. Kontrola nad wagą daje nam złudzenie tego, że potrafimy jednak nad czymś zapanować.

Anoreksja

Osoby chorujące na tą bardzo ciężką, a czasami prowadzącą do śmierci chorobę, charakteryzuje barak obiektywnego spojrzenia na własne ciało. Wieczna pogoń ku doskonałej figurze i wadze prowadzi do chorobliwego głodzenia się, obwiniania za każdy połknięty kęs jedzenia oraz wieczne ćwiczenia pomagające szybciej zrzucić „zbędne” według nich kilogramy. Choroba ta dotyka zarówno mężczyzn jak i kobiety w bardzo różnym przedziale wiekowym. Zdecydowanie częściej jednak objawy i same zaburzenie występuje u kobiet. Zaczyna się niewinnie. Młode dziewczyny, często w okresie dojrzewania, zafascynowane pięknem modelek oglądanych w gazetach czy telewizji lub po wnikliwej obserwacji własnego ciała zaczynają odkrywać jego niedoskonałości. Anoreksja charakteryzuje się nietolerancją własnej sylwetki, a w przypadku młodych dziewcząt często – nie akceptacją własnej kobiecości, jakiej z biegiem czasu nabywają. Pierwszym objawem jest odchudzanie się, które przeobraża się w całkowite wyeliminowanie jedzenia. Później dochodząc do tego nieustanne ćwiczenia i przyglądanie się własnemu ciału w poszukiwaniu kolejnych celów – kilogramów do zrzucenia. Bardzo niepokojącym symptomem dla rodziny czy otoczenia powinna być niesamowicie szybka utrata wagi ciała. Nieustannie głodzące się osoby dążą do perfekcji czy to w życiu zawodowym czy rodzinnym, są zdeterminowane, posłuszne i bardzo ambitne. Jednak mają poczucie braku kontroli nas własnym życiem, dlatego tak dużą wagę przywiązują do swojego wyglądu. Strefa żywienia staje się dla nich tą sferą życia, którą mogą same kontrolować.

Bulimia

Choroba ta jest szczególnie wyniszczająca dla organizmu. Opiera się ona na bezustannej walce z własnym ciałem oraz z jego potrzebami. Są to osoby, które ogarnia strach na samą myśl o tym, że mogą przytyć. Jedzenie rozpatrują bardzo skrajnie. Z jednej strony to ich wróg, ponieważ powoduje nadwagę, a z drugiej niesamowita przyjemność, której nie mogą zaznać. Gdy czasami ulegną pokusie i tym samym przegrają walkę ze swoim najgorszym wrogiem, poddają się bezgranicznie. Wpadają w szał objadania się. Mogą zjeść absolutnie wszystko, co im wpadnie w ręce. Ataki głodu kończą się niestety wymiotami lub zażywaniem tabletek przeczyszczających.

Anoreksja i Bulimia – destrukcja nie akceptowanego ciała.

Zaburzenia odżywiania to choroby, które u każdego powodują wyniszczenie organizmu. Ciągłe głodzenie się lub nagłe ataki głodu, a później równie szybkie wydalanie go, wywołuje niedobór elektrolitów, nie wspominając o braku witamin i mikroelementów potrzebnych do właściwego funkcjonowania człowieka. Oprócz uszczerbku na zdrowiu fizycznym choroby te pustoszą również naszą psychikę, dlatego w leczeniu tych schorzeń bardzo ważne jest podejście do pacjenta z pełną dozą empatii, wrażliwości i zrozumienia. Leczenie to nie tylko terapia indywidualna. W terapię zaangażowana jest cała rodzina. W hipnoterapii, dążymy nie tylko do usunięcia objawów tej choroby, ale także staramy się odnaleźć przyczynę ukrytą głęboko w podświadomości pacjenta, aby później w trakcie spotkań móc je zneutralizować. Istotną kwestią jest uświadomienie choremu zagrożeń jakie niosą ze sobą anoreksja czy bulimia. Ważne jest też wsparcie ze strony osób bliskich oraz chęć do wyzdrowienia samego chorego, ponieważ bez tego trudno jest rozmawiać i dotrzeć do pacjenta, który uważa, że nic złego mu się nie dzieje, po prostu się odchudza. Bulimia i Anoreksja to choroby wyniszczające organizm, niszczące więzi rodzinne, społeczne, zawodowe często prowadzące do śmierci pacjenta, dlatego należy ją leczyć.